Zomer 2020, ik voelde een knobbeltje in mijn borst. En toen schrok ik wakker. Ik schrok wakker uit een droom die maar door raast, mijn hand gleed van mijn oksel naar mijn borst en voelde wat. Alsof je in een gat valt. Je kent het wel, je wordt wakker en het is gelukkig niet waar, want je ligt gewoon in je bed. Maar nu voelde ik wel iets, rechts, en dat voelde links niet. Gelukkig viel ik al gauw weer in slaap. Wel was het iets om aan Niels te vertellen, en op te schrijven. Dat eerste deed ik, dat laatste vergat ik.
De zomer was heerlijk, zelfs dik 2 weken in de bergen, dat neemt niemand ons meer af. En ik voelde me hardstikke fit. Eigenlijk ging alles super lekker. Maar na het afwachten van een menstruatie cyclus bleef er iets rechts, wat er links niet was. Het was anders dan 10 jaar geleden toen ik van huisarts, naar mammografie, naar echo en 3 mislukte biopten en MRI te horen kreeg dat ik slechts een fibroadenoom had, iets wat gewoon kon blijven zitten.
De huisarts dacht rechts iets vergelijkbaars te voelen als links, maar omdat mijn moeder op 47 jarige leeftijd borstkanker had gekregen stuurde ze me toch maar even door. In het ziekenhuis was het druk, tja alle Corona weken had de screening stil gelegen, dus er was wat in te halen. Na de mammografie direct door naar de echo. Het duurde even voor de radioloog kwam, maar ze begon al gauw te meten… ze dacht hardop. ‘Tja je hoopt hier natuurlijk een cyste te vinden, maar dat is het dus niet, en het is 2 cm…’. Vind je het goed als we direct een biopt nemen? Tja ik was er nu toch, en het was dus blijkbaar geen cyste dus ga maar gauw bekijken wat dan. Ik wist dat biopten nemen geen pretje is, maar beter nu dan dit uitstellen. Uiteindelijk kon ik een halve dag later met 3 biopten uit mijn borst en 3 uit mijn oksel weer naar huis. Proberen nuchter te blijven, we weten nog niks. Ik zocht afleiding door gewoon te werken en in het weekend leuke dingen met Niels en de kinderen te doen. Dat lukte aardig, maar soms kwam ik voor mijn werk op artikelen over kanker terecht en was ik bezorgd. Ik probeerde niet het ergste te denken en heb enkel gegoogled op goedaardige dingen, maar ik was niet gerust. We moesten 8 dagen wachten op de uitslag. Die was niet best: er is een invasieve tumor in uw borst aangetoond, triple negatief, dus niet hormoon gevoelig maar wel graad 3. Op de schaal van 1 tot 3. Slik. Ik heb borstkanker.